WIA-lasten werkgever/eigenrisicodragerschap
Gaat een werknemer ziek uit dienst en maakt hij aanspraak op een ziektewetuitkering of is een werknemer langdurig arbeidsongeschikt en maakt hij aanspraak op een WIA-uitkering, dan heeft dat in veel gevallen gevolgen voor de werkgever. Via een gedifferentieerde premie worden de kosten van een ziektewetuitkering of een WIA-uitkering bij de werkgever neergelegd. De werkgever kan er ook voor hebben gekozen om eigenrisicodrager te zijn voor die lasten. In dat geval is dat betalingsrisico vaak weer verzekerd bij een inkomensverzekeraar. Wat kan een werkgever doen om deze aanzienlijke schadelast die zich bij de WIA uitstrekt tot een maximum van tien jaar te beperken of te voorkomen? Wat is de positie van de werknemer als hij te maken heeft met een eigenrisicodragende ex-werkgever terzake van de Ziektewet of WIA? Kan hij zich verweren tegen beslissingen die de eigenrisicodrager neemt? Met al dergelijke vragen kunnen werkgever en werknemer zich tot ons wenden.
Zo kwam een werkgever bij ons met een WIA-beslissing die ging over een van zijn werknemers. Volgens het UWV was de werknemer 80-100% arbeidsongeschikt, maar was er wel verbetering te verwachten. UWV kende een WGA-uitkering toe die werd doorbelast aan de werkgever via de gedifferentieerde premie. In bezwaar bleek dat een IVA-uitkering passender was. Deze uitkering wordt toegekend als de werknemer duurzaam volledig arbeidsongeschikt is. Een IVA-uitkering wordt niet doorbelast aan de werkgever. Met dergelijk resultaat bespaart een werkgever veel geld.
