Bestuurders aansprakelijk bij faillissement: nu en straks

Per 1 juli 2021 treedt de Wet bestuur en toezicht rechtspersonen (Wbtr) in werking. De Wbtr beoogt de regels voor alle rechtspersonen gelijk te trekken. De nieuwe wet heeft gevolgen voor het bestuur en toezicht van stichtingen en verenigingen. In Goed Nieuws behandel ik per keer een onderwerp uit de Wbtr. Deze eerste editie ga ik in op de aansprakelijkheid van het bestuur bij faillissement.

De Wbtr vult een lacune op en regelt dat bestuurders van informele en niet-commerciële verenigingen en niet-commerciële stichtingen aansprakelijk zijn in geval van faillissement, wanneer (1) zij hun taken onbehoorlijk hebben vervuld en (2) dat een belangrijke oorzaak van het faillissement was.

De curator kan bij faillissement de schade op bestuurders verhalen wanneer schuldeisers of werknemers worden benadeeld door fraude of andere vormen van ernstig taakverzuim door bestuurders.

Per 1 juli 2021 gaat het bewijsvermoeden bij aansprakelijkheid gelden voor semipublieke instellingen (zoals zorginstellingen, woningcorporaties en onderwijsinstellingen). Dit bewijsvermoeden is een hulpmiddel voor de curator. Wanneer de boekhouding (administratie- en jaarrekeningplicht) niet op orde is, heeft het bestuur zijn taak onbehoorlijk vervuld en wordt vermoed dat dit een belangrijke oorzaak is van het faillissement. Dit bewijsvermoeden geldt nu al voor formele en commerciële verenigingen en commerciële stichtingen.

Wanneer de boekhouding niet op orde is leidt dit dus tot aansprakelijkheid van de bestuurder, tenzij hij kan aantonen dat het faillissement niet aan zijn onbehoorlijke taakvervulling ligt. Bij informele of niet-commerciële verenigingen en niet-commerciële stichtingen leidt het niet op orde hebben van de boekhouding niet automatisch tot aansprakelijkheid bij faillissement. De drempel voor aansprakelijkheid voor de bestuurders van die rechtspersonen is daarmee hoger.

Volgende keer: Aansprakelijkheid van de raad van toezicht.

Hanna Hoegee (hoegee@stadhouders.nl)