Familierechtadvocatentuchtrechtspraak (Tijdschrift Tuchtrecht 2020(2) 16)

In de inleiding op de gedragsregels voor de advocatuur (2018) wordt gesteld dat deze regels algemene gelding hebben, onafhankelijk van het werkterrein van de advocaat. Bij de herijking van de gedragsregels is bewust geen gehoor gegeven aan de roep om regels te stellen voor een beperkte, op een bepaald rechtsgebied werkzame groep advocaten. Dat neemt niet weg dat er naast die algemene gedragsregels ook ‘contextuele’ gedragscodes zijn ontstaan. De Raad voor rechtsbijstand hanteert sinds 2012 als inschrijvingsvoorwaarde voor toevoegingen in familiezaken dat advocaten bereid moeten zijn een gedragscode te hanteren. Deze gedragscode behelst onder meer de volgende regels. De advocaat overtuigt de cliënt van de noodzaak van een constructieve en oplossingsgerichte benadering. In de opdrachtbevestiging legt de advocaat vast dat hij steeds van die benadering uitgaat. De advocaat vermengt financiële belangen van de cliënt niet met belangen en rechten van kinderen, zoals het recht op omgang. De advocaat hanteert een professionele distantie, de-escaleert waar dat nodig is en wakkert emoties niet aan. De advocaat gebruikt al zijn (professionele) vaardigheden om conflicten terug te brengen tot hun (juridische) kern en werkt doelgericht naar praktische oplossingen. De advocaat zorgt ervoor dat financiële en emotionele kosten voor beide partijen zoveel mogelijk beperkt blijven. De Vereniging van Familierechtadvocaten en scheidingsmediators (vFAS), publiceerde in 2017 een vergelijkbare gedragscode en formuleerde daarbij kernwaarden als oplossingsgericht, constructief en respectvol